- данд
- I[دند]кит1. аҳмақ, аблаҳ, нодон2. дузд3. чизе, ки даҳани инсонро хушк мекунад ва меафшурад; дандонбар (аз қабили хурмои хом, санҷид…)II[دند]кит. донаи меваи беданҷири чинӣ, ки монанди писта буда, хусусияти дармонӣ дорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.